Hoe maken we met weinig geld ons schoolgebouw zo aantrekkelijk mogelijk voor de leerlingen? Dat was een vraag van het Lorentz Casimir Lyceum in Eindhoven. Dus bracht Schoolfacilities samen met omgevingspsycholoog Joren van Dijk een bezoek aan deze school om de inrichting nader te bekijken.

In Duitsland staat een school met een minitrampoline midden in de klas. Wie daartoe behoefte voelt, loopt erheen en gaat even springen. Een paar leerlingen zitten op de grond een opdracht te doen. Anderen staan met een docent op de gang samen iets te bespreken. Voor in de pauzes zijn er klimtouwen en buiten staan allerlei attributen. Toezicht is bijna niet nodig, want van jongs af aan hebben deze leerlingen geleerd om te gaan met risico's. “Dit vind ik een voorbeeld van een dynamische leeromgeving in optima forma”, zegt Johan van Leeuwen, directeur van Alcedo. “Het lijkt in eerste instantie vooral een kwestie van inrichting, maar daaronder ligt een wetenschappelijk verantwoorde visie op onderwijs en lesgeven.”

Onderwijsinstellingen in Nederland hebben het zwaar te verduren onder druk van de politiek. De discussie die wordt gevoerd gaat over strategische thema’s als de kwaliteit van het onderwijs, de instroom van leerlingen en studenten, de verhouding onderwijzend-niet onderwijzend personeel, het studierendement en over de ambitie die bepaalde onderwijsinstellingen hebben ten aanzien van groei, profilering, onderwijsaanbod en leermethoden. Onder toeziend oog van dezelfde politiek vindt een enorme schaalvergroting plaats van het onderwijs. Onderwijspaleizen verrijzen die fusiescholen een nieuwe identiteit en robuuste uitstraling zouden moeten geven. Goede huisvesting brengt goed onderwijs redeneren bestuurders. Dat is een prima keuze als onderwijsgebouwen en schaalgrootte een bijdrage leveren aan studierendement. Is dat ook zo?